Σχετικά με το Εvent
Σκοπός: θα αναλυθούν τρόποι χρησιμοποίησης των σχεσιακών σχημάτων, τόσο του θεραπευομένου όσο και του θεραπευτή στην ανάδειξη της διύποκειμενικής διάστασης της κλινικής πράξης. Ένα «σχεσιακό σχήμα» είναι το σχήμα της υποκειμενικής εμπειρίας ενός ατόμου αναφορικά με μια σχέση. Αναφέρεται στις γνωστικές, συναισθηματικές, φυσιολογικές και συμπεριφορικές πλευρές της υποκειμενικής εμπειρίας και μπορούν να θεωρηθούν ως μοτίβα αλληλεπίδρασης που όχι μόνο μεσολαβούν (διευκολύνοντας ή εμποδίζοντας) τη σχέση με τους άλλους αλλά καθορίζουν και ριζικά των τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τον εαυτό μας.
Η προέλευση τους εντοπίζεται στην πρώιμη παιδική ηλικία αλλά αναθεωρούνται και διαμορφώνονται εκ νέου κατά τη διάρκεια της ζωής και η υφή τους μπορεί να είναι λεκτική ή μη λεκτική, σιωπηρή ή ρητή. Επίσης, είναι γενικά αποδεκτό ότι η αίσθηση του εαυτού βρίσκεται συνεχώς «υπό κατασκευή» τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια της ζωής και δεν καθορίζεται άμεσα κατά τη γέννηση.
Στην παραπάνω διαμόρφωση κυρίαρχο ρόλο παίζει η συνέπεια των διαπροσωπικών εμπειριών, δηλαδή το πώς οι άλλοι άνθρωποι θα αντιδράσουν στις συμπεριφορές κάποιου. Συνεπώς η έννοια του σχεσιακού σχήματος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της γνωσιακής αναπαράστασης της διαπροσωπικής εμπειρίας. Η διϋποκειμενικότητα αναφέρεται στην αναπτυξιακή ικανότητα αναγνώρισης του άλλου ως ξεχωριστό κέντρο της υποκειμενικής εμπειρίας και υποθέτει ότι η ζωή μας εξαρτάται από τη δημιουργία μοντέλων αμοιβαίας αναγνώρισης και ρύθμισης με «τους άλλους».
Συζήτηση: η έννοια των σχεσιακών σχημάτων προτείνεται ως μετα-θεωρητικό κατασκεύασμα που μπορεί να συνδυαστεί με άλλες θεωρητικές κλινικές οντότητες όπως της υποκειμενικότητας και της διϋποκειμενικότητας προκειμένου να κατανοηθεί αλλά και να αλλάξει ο θεραπευόμενος
Τοποθεσία
Κέντρο Σύγχρονης Ψυχοθεραπείας & Ψυχανάλυσης
Οι ομιλητές
